🖋️कविता -" पिंजडाकी चरी "। Nepali Poem ।

"पिजडाकि चरी"

सुन मानव तिमी साच्चिकै कठोर रहेछौ ,

आफ्नो स्वार्थको लागीअरु कसैको खुसिको

हत्या गरिरहेका छौ ।

हत्याको आरोप लागेका कैदि जस्तै :

मलाई यो पिजडा भित्रको जेल सजाय 

दिरहेका छौ ।।

म कहाँ गएर कसलाई सुनाउ,

मैले बिताएरहेकी यि पिजडाका कथा कहानी ।

किन बुझ्दैनौ पत्थरको मुटु मा पुजा गर्न्ने तिमी मानव ,

पिजडा भित्र तड्पिरहेकी चरिको यो बेचएनी।।

म पन्छि हु धर्तीलाई  निहाली खुला 

आकाश मा उड्न् चाहान्छु।

जब बर्षातमा झरी पर्छ,म त्यो झरी सङै 

मेरो पखेटा भिजाई 

मुयुरको चाल सङै चाल मिलाई

नाच्न चाहान्छु।।

बसन्त रितुमा फुलेका रंगीचंगी  फुलहरुको 

बास्नामा  म डुब्न् चाहान्छु।

हेमन्त रितुमा बहने त्यो चिसो हावाको वेग 

सङ सङै चल्न चाहान्छु।।

म आफ्नै संसारमा त्यो सुन्दर प्रकृति सङ 

रमाउदै खेल्न चाहान्छु।

बादलपारी को देशमा मैले भोगेका पिजडाका

कहानी सुनाउन चाहान्छु।।

ती पहाड,खोला,नाला हरिया वन पाखा

कोहीलिले कुहु कुहु गर्ने सुरिलो भाका

मेरो पर्खाइमा पर्खिरहेका छ्न।

बिडम्बना म त्यो पर्खाइ लाई तोडन सक्दिन

त्यो सुरिलो भाका लाई सुन्न सक्दिन  

यी मानव ले मलाई पिजडाकि चरी 

बनाई सकेका छन् ।।

म हरेक रात पिजडा बाट स्वतन्त्रता भएको सपना देख्छु 

कोहि आउछन्,पिजडाको ढोका खोल्छ्न 

अनि मेरो सपनालाई  तोड्न् छ्न् ।

अब त मेरो धड्न् किने मुटुले नि भन्छ!

मैले आफ्नो संसारलाई भुलिसके

मैले उढ्न भुलिसके 

अनि म सोच्छु मलाई केबल पिजडा भित्र 

तड्पिने  चरी बनाई सकेका छन् ।।

पिजडा कि चरी को कहानी !! 

✍️ Janaki  Joshi 

©️ Saahitya Manch Nepal & Writer 

 अन्य रचना हरु पढन तथा  हाम्रो जानकारी को लागि होम पेज मा जान माथि भएको  यस्तै बट्न  ⬅️  क्लिक गर्नुहोस !