🖋️ कविता -"प्रकृति " । Nepali Poem ।

प्रकृति

आहा!

कति शान्त छौ तिमी

लाग्छ तिम्रै काखमा लुटपुटिएर

आनन्दको सास फेदैॅ आफ्ना हरेक दुःखलाई बिसिॅदिउँ

तिम्रो कोमलतालाई देखेर यस्तो लाग्छ कि

तिमीसँग मितेरी गाँसेर सधैँभरी तिमी सँगै

बसिराखुँ

कसरी यति शान्त भयौ तिमी?

जब म एक्लै हुन्छु

तिमीलाई नै स्मरण गछुॅ

तिम्रो नरमतालाई सम्झिदै

एक्लोपनालाई हटाँउछु

तिम्रो त्यो मन्द मुस्कान 

आहा!!

कहिले कँही त म मोहनी लागे झैं मोहित हुन थाल्छु

तिम्रो न्यानो माया देखेर यस्तो लाग्छ कि

तिमीलाई नै माया गरेर आफ्ना हरेक

पिडालाई बिसिॅदिऊँ

तिम्रो त्यो शितलता देखेर 

यस्तो लाग्छ कि जिवनका सबै घामछाँया

छाडेर तिम्रै छेऊमा आएर 

बसिराखुँ

स्वच्छ छ तिम्रो मन

अनि तिमी पनि,

त्यसैले त तिमी सबैको प्यारो छौ

तिमीलाई प्रेम नगनेॅ को छ र

यहाँ

सायद प्रकृतिप्रमी भएर होला

म त तिमीसँगै रमाउन चाहन्छु

अनि

तिम्रै काखमा बसेर आफ्नो जिवनलाई शान्त बनाउन चाहन्छु

हे प्रकृति! तिम्रो वणॅन गनॅ त सक्दिन म

सुन्दरताले अनमोल छौ तिमी,

तिमीलाई मेरो सलाम छ।

✍️ Pratikxya Bhatta 

©️ Saahitya Manch  Nepal & Writer 

 अन्य रचना हरु पढन तथा  हाम्रो जानकारी को लागि होम पेज मा जान माथि भएको  यस्तै बट्न  ⬅️  क्लिक गर्नुहोस !